Een schreeuw. Ik kijk op, verschrikt. Dan stilte. Waar kwam het vandaan? Een ijzige gil, door merg en been, die nog lijkt na te echoën in de buitenlucht. Ik voel mijn borst op en neer gaan. Mijn adem kort en snel, hoog en luidruchtig. Er nadert een vrouw. Ze zal de schreeuw gehoord hebben. Ik…
Kun je in stapjes sterven? Geen klap die je blindelings raakt en je binnen cruciale seconden de oversteek doet maken van leven naar dood. Een genadevolle lichtbundel en je bent weg. Ik sterf in delen, in het donker. Zwarte vlekken die me tijdelijk uit het land van de levenden halen. Geen eervol einde waar met…
De gordijnen. Ze gaan niet meer open. Of zijn het mijn ogen? Het licht. Ver weg. Zacht melkwit, als een zomerochtend in een nevelig veld, de lucht bezaaid met glinsterende pollenpluimpjes, dansend op de eerste stralen, als een warme verwelkoming van een verse dag. Maar is het wel dag? Ochtend? Nevel. Meer nevel. Niet huilen,…
Het is hier donker. Ik weet dat dit mijn kamer is, maar geloof het nog niet helemaal. Telkens wanneer ik mijn ogen open, is het de vraag. Waar ben ik vandaag? Op dezelfde plek, van buiten, maar telkens op een andere plek, van binnen. Onbetrouwbaar, onpeilbaar. Wanneer je je niet meer veilig thuis kunt voelen…