Ik overzag zo de wereld, vanuit mijn verloren toren. Een domein onzichtbaar voor de anderen. Ze passeerden, niet meer. Ik besta niet. Of wel? Ik weet het zelf vaak niet, dus neem ik hen niets kwalijk. Toch zag ik hen wel degelijk. Althans, dat nam ik aan. Zover het oog reikte vanuit mijn venster, waren…
Hier volgt een mededeling. Het volgende betreft een korte samenstelling van verschillende observaties door de jaren heen, vanachter mijn woonkamervenster. Een venster dat grenst aan een drukke straat. Zo’n plek waar men veinst een leven te leiden volgens een vastomlijnde agenda. De heilige graal. Een tijdsschema dat met voorspellende kracht het leven vastlegt. Alsof dat…